De tweede wereldoorlog eindigde op 1945 mei in Europa. De tweede wereldoorlog eindigde pas echt op augustus 1945 toen de Japanners werden verslagen door de Amerikanen. Toen Japan was verslagen, trokken de Japanners zich terug uit Nederlands-Indië. De inwoners waren zo blij dat ze eindelijk vrij waren, ze wilden nu ook niet meer geregeerd worden door Nederland. Ze wilden geen Nederlands-Indië meer heten. Ze noemden hun land Indonesië. Hun leiders, Soekarno en Hatta, hadden al voor de oorlog een vrijheidsbeweging opgestart. Deze vrijheidsbewegingen noemen we ook wel eens nationalistische bewegingen. Ze heten zo, omdat ze vinden dat hun natie niet door een andere natie mag worden geregeerd. Nationalistische bewegingen zijn altijd erg trots op hun eigen natie en cultuur.  Ze vereren hun eigen geschiedenis, taal en gebruiken. Vele Indonesiërs waren bereid zich bij de nationalistische beweging van Hatta en Soekarno  aan te sluiten. Dit waren twee belangrijke mannen in de geschiedenis van Indonesië. Zij vochten voor hun vrijheid. Zij kregen hulp van Amerika. Want ook zij vond de kolonisatie ouderwets en steunde de Indonesiërs in hun vrijheidsstrijd. Nederland stuurde wel soldaten naar Indonesië om tegen de vrijheidsstrijders te vechten, maar ze verloren. Ook in Azië ontstonden grote nationalistische bewegingen. Ze wilden hun land zelfstandig maken en richtten zelf politieke partijen op. Deze partijen werden heel erg groot en wilden een paar dingen hebben: Verbetering van de leefomstandigheden van de bevolking van de kolonie, geen armoede meer

• Meer invloed hebben op het koloniale bestuur.
• Op lange termijn/uiteindelijk onafhankelijkheid.

Sommige nationalistische bewegingen werkten samen met Europese machthebbers.

Andere verzetten radicaal of geweldloos verzet. Zij werden daarvoor gestraft.

Door verzet van Indiërs ontstond er in 1919 een bloedbad bij de stad Amritsar.

Gandhi was de leider van de Indische nationalisten. Vanwege dat bloedbad zorgden hij voor allerlei acties: het verbranden van stoffen (van kleding), het dragen van geweven kleding als protest.

Ook in de Franse kolonie Algerije vielen in mei 1945 veel doden, door de maatregelen van de Fransen, vanwege het verzet van de bevolking van Algarije.

De Europese machthebbers schrokken niet door alle doden en gewonden enz. en bleven gewoon geweld gebruiken om hun kolonies te behouden.